De ligging van het Römisches Haus is zorgvuldig bepaald. Het ligt pittoresk tegen een heuvel in het park an der Ilm. Vanuit het huis kun je een groot deel van het park overzien waar in het midden de Ilm rustiek stroomt.
Het gebouw zelf is zeer bijzonder van aard. Het onderste deel lijkt een oude tempel waar het bovenste nieuwe deel is opgebouwd, een bouwmethode die Goethe veel gezien heeft in Italië waar men op de fundamenten van oude tempelruïnes nieuwe woningen zette.
Opvallend is echter dat de dorische zuilen zich aan de binnenzijde bevinden van de benedenverdieping. Het effect is echter prachtig. Je kunt droog tussen de zuilen het hele park bekijken. Als de zuilen zich aan de buitenzijde hadden bevonden had het gebouw te pompeus en rommelig van aanzien geworden. Het is de eenvoud die het buitenverblijf bijzonder maakt.
De groffe rode steen sluit goed aan bij de Engelse stijl waarin het park is aangelegd.
Cipressen willen in dit noordelijke klimaat niet groeien. Vandaar dat er Italiaanse populieren zijn geplant.
Het huis staat trouwens op loop afstand van Goethes tuinhuis dat niet onderdoet voor een Wassenaarse villa. Het tuinhuis was overigens ook een geschenk van Carl August en de eerste woning die Goethe betrok in Weimar.
Het was tussen deze zuilen waar Carl August graag zat met zijn maîtresse Karoline Jagemann die ook op een steenworp afstand van het Römische Haus woonde. De ligging van het huis is zorgvuldig bepaald...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten